W bazie znajduje się kilka jurt ustawianych sezonowo przez Kirgizów oferujących turystom jedzenie i picie. Sama Polana Ługowa znajduje się na wysokości 3850 m n.p.m., roztacza się z niej wspaniały widok na majestatyczne okoliczne szczyty, lodowiec, z którym trzeba się zmierzyć, aby dostać się do obozu pierwszego i rzeczkę niosącą wody z lodowca. W bazie po raz ostatni szlifowaliśmy nasze umiejętności alpinistyczne, które miały się przydać w trakcie wspinaczki na Lenina.

W ramach aklimatyzacji wybraliśmy się na Przełęcz Podróżników i doszliśmy do rzeczki wypływającej spod lodowca, którą trzeba przebyć żeby wejść na lodowiec. Nie zawsze jednak jest to łatwe zadanie. W zależności od warunków pogodowych, rzeczkę można pokonać stawiając szerszy krok. Ale czasem staje się ona wielkim żywiołem, rwącym nurtem porywającym ze sobą wielkie kamienie, sięgającym do pasa, o temperaturze nieznacznie powyżej zera stopni.

Nazajutrz postanowiliśmy przenieść część namiotów i sprzętu i zanocować na Przełęczy Podróżników. Kiedy następnego dnia część z nas udała się przez lodowiec do obozu pierwszego, druga część naszej grupy przeniosła się na przełęcz. W trakcie trawersu lodowca szliśmy związani, omijając szczeliny, podziwiając jednocześnie ogromne bloki lodowcowe tworzące nieziemski widok. Mniej więcej dwie godziny przed osiągnięciem obozu pierwszego zboczyliśmy trochę z drogi i zauważyliśmy leżące ciało – prawdopodobnie były to zwłoki tragarza sprzed kilkudziesięciu lat, które odsłonił cały czas żyjący i poruszający się lodowiec. Jak się potem okazało nie był to nasz jedyny kontakt ze śmiercią podczas wyprawy.

Przetransportowanie całego sprzętu z przełęczy zajęło nam 3 dni. Po tym czasie wszyscy byliśmy w komplecie w obozie pierwszym położonym na wysokości 4455 m n.p.m.